ای که هر قدمت سبز
گذری کن زین بیابان
به چه تمنا کنم ای سرو
تو که هر نگاهت بهاریست
دل مرده ی خمورم
حاجت می و ساغرم نیست
تا به کی توانم انتظار ای همه حُسن
حاجت ما روا نیست؟!
دل میرود ای صاحب کَرَم زدست
گر تو بگیری جانم بدست...
فردا کی شود قول فردا میدهی
امروز را بگو که امروزم غنیمت است
ع.صاد
من از جنس بارانم؛ می بارم
بی آنکه بدانم
سقف خانه ها از آن کیست!!
من از جنس بارانم؛ می بارم
بی آنکه بشمارم پیاله ها را
من از جنس بارانم و خوب می دانم
تو را بی چتر چرا!!!
من از جنس بارانم؛ که می بارم
تا عشق را تازه کنم در دلت
من از جنس بارانم و می بارم
تا خیس کنم
گونه های به اشک آلوده ات را
من از جنس بارانم
که می بارم...
ع.صاد
آمدم با دلی پر از نگاه تو
آمدم با سینه ای جا مانده از تو
آمدم اما پای آمدن نبود
رفتن هم فرصت دوباره ای نبود
آمدم دیدمت از دور
فاصله ها کم نیست
قد آن فرصت یک دم
قد یک چای داغ
که شاید...
سرد شدنش بهانه ای باشد
برای بیشتر دیدن تو
دلم بهانه میگیرد
بهانه ی خنده های تو
دلم بی تابی میکند
بی تاب صدا زدن های تو
دلم آشوب می کند
آشوب نبودن های تو
دلم دلتنگی می کند
دلتنگ بودن های تو
ع.صاد