تعریف دوم از تمرکز با شرح و بسط.
تمرکز یعنی انجام یک فعالیت در جایگاه مناسب، فضا و زمان مناسب و هم راستا کردن انرژی های ذهنی، باورها و افکار.
برای درک بیشتر باید چند مورد رو توضیح بدم.
اول : "فعالیت" میتونه هر کاری باشه. چه کاری که در قبالش پولی دریافت می کنیم یا کاری از روی علاقه یا حتی اجبار و ناچاری. اما نکته ی اصلی در تعریف فوق "یک فعالیت" است.
دوم : ما معمولا در لحظه های مختلف در برخورد با موضوعات و اتفاقاتی خود را در "جایگاه" خاصی قرار می دهیم. این قرارگیری معمولا ناخودآگاه است اما با آگاهی و حضور بصورت خودآگاه تبدیل می شود. جایگاه قربانی، جایگاه مسئول و دیگر جایگاه ها.
سوم : هر فعالیتی برای انجام نیاز به "فضا و زمان" مناسب دارد. مثلا در یک مهمانی شلوغ و پر سر و صدا امکان خواندن کتاب با توجه کافی وجود ندارد.
چهارم : هم راستا شدن چند چیز برای یک هدف یعنی تجمیع کردن در یک جهت.
پنجم : ما انسان ها دارای قوه تخیل هستیم و افکاری سرشار از انرژی( چه مثبت و چه منفی) داریم که از باورهایی تقویت کننده یا محدود کننده نشئت می گیرند. انرژی های ذهنی دارای موج و فرکانس هستند. (ارجاع به گوگل)
افکار نیز دارای بار الکترومغناطیس و فعال کننده ی احساس هستند و تاثیر گذار. همانطور که فکر کردن به چیزی مطلوب حالات خوشایندی را در ما ایجاد می کند. باور ها نیز تاثیر گذارند هر چند بیشتر ناآگانه و بدون شناخت لازم.
حالا با توضیحات بالا تعریف تمرکز را مجدد بیان می کنم...
تمرکز یعنی اینکه شما فقط یک فعالیت را در فضایی متناسب در زمانی معین،دقیق، مشخص و منحصر بفرد با تجمیع کردن در یک جهت انرژی های ذهنی مثل افکار موثر، تخیل سازنده و باور هایی تقویت کننده، انجام دهید.
- ۰۰/۱۰/۲۹